TERRORISME > Tipte M.L. de Britse veiligheidsdienst?

DOORSLAGGEVENDE TIP OVER TERREURAANSLAGEN KWAM VAN BELGISCHE
Geheime getuige Y1 wellicht Mevrouw Leemans

Wetteren - Van onze externe medewerker Meneer Heer. Via bronnen uit het Deurnse veiligheidsmilieu heeft onze redactie de hand weten te leggen op documenten die onomstotelijk bewijzen dat een Belg de hand heeft gehad in het verijdelen van nieuwe terreuraanslagen. Na intensief speurwerk slaagde de Britse antiterreurbrigade erin om 24 verdachten op te pakken die op trans-Atlantische vluchten vanuit London Heathrow meerdere vliegtuigen tot ontploffing wilden brengen. Dankzij dat speurwerk werd een nieuwe tragedie afgewend. Een externe medewerker van De Redactie wist op gevaar van eigen leven een reeks ondervragingsprotocollen van de Britse geheime dienst MI5 te bemachtigen.

In een van die protocollen staat een gesprek opgetekend dat de speurders met ‘getuige Y1’ hebben gevoerd. De ondervraagde is de zaakvoerster van een kredietmaatschappij in het Antwerpse, die aan de alarmbel trok na een verdachte kredietaanvraag. De ware identiteit van de getuige wordt in de protocollen niet genoemd. Enig gezond verstand en logisch inzicht kan echter alleen maar tot de gevolgtrekking leiden dat het hier om mevrouw Leemans gaat, en wel op grond van de goedlachse nuchterheid, de ontroerende bescheidenheid en de inspirerende mate van burgerzin die de dame in kwestie aan de dag legt. Mevrouw Leemans zelf is jammer genoeg al een tijdje niet bereikbaar voor commentaar. Wij geven u hier exclusief de onbewerkte versie van het protocol ‘getuige Y1’ zodat u zelf kan oordelen.

---

---MI5/441870806-BEL/WR-y1 (Lit. Transcript)

“Ja, zoiets maak je niet elke dag mee. Ik moest die dag inspringen voor ons M[-XXX-], die normaal gezien de kredietaanvragen via de telefoon afhandelt. Ik ben weliswaar zaakvoerster, maar ben niet te beroerd om af en toe zelf ook nog aan de telefoon te gaan zitten. Bon, ik kreeg dus een oproep van een man die zich bediende van gebrekkig Nederlands. Maar soit, ik heb jaren in Borgerhout gewoond, dus ik ben wel wat gewend. Nadat ik zijn gegevens had ingevoerd in de computer vroeg ik ten slotte welk bedrag hij wou lenen en waarvoor de geldsom bestemd was. Die laatste vraag moeten de klanten niet beantwoorden, dat is vrijblijvend. Maar als ze dat met mij willen delen, zoveel te beter. Na enig protesterend gemompel begon hij dan op gedempte toon te vertellen. En wat bleek? Plots kreeg ik van die lapzwans te horen dat hij met het geld vloeibare explosieven wou kopen omdat hij met die – en ik citeer – ‘ongelovige honden’ nog een eitje te pellen had. Ik heb in al die jaren al wat zotte gevallen aan de telefoon gehad, maar die vent spande toch wel de kroon. Toch komt het er op zulke momenten vooral op aan om kalm te blijven, mijnheer. Ik heb gezegd dat het een paar dagen zou duren om zijn aanvraag te onderzoeken, waarna hij me tot spoed maande, de zaak was volgens hem dringend. Ik heb natuurlijk meteen de federale politie verwittigd en zo is de bal aan het rollen gegaan. Binnen het half uur stonden ze hier aan mijn deur om onze vriend zijn gegevens op te halen en om exact te weten te komen wat er tijdens dat gesprek is gezegd. Het waren overigens vriendelijke jongens hoor, die agenten, maar ze hebben alleen hun voeten niet afgekuist. Daar kan ik normaal gezien niet mee lachen, maar goed, het was geen normale situatie hè mijnheer. En nu doe ik mijn verhaal nog eens aan jullie zie. Nogmaals sorry dat ik geen thee in huis heb hè, gasten. Ik krijg hier namelijk niet elke dag Engelsmannen over de vloer.”

- - - - - - - - - - (tijd voor een citaat!)

"Plots kreeg ik van die lapzwans te horen dat hij met het geld vloeibare explosieven wou kopen omdat hij met die – en ik citeer – ‘ongelovige honden’ nog een eitje te pellen had."- Getuige Y1

- - - - - - - - - - (tijd voor het vervolg!)

Getuige Y1 slaakt een diepe zucht en leunt achterover in haar armstoel. De sfeer in haar riante kantoor is al dagenlang emotioneel geladen, zo wordt ons medegedeeld. Ze haalt een muntsigaret uit haar verfrommelde pakje en steekt deze met onvaste hand op.

Wij delen mede dat dergelijke tips meestal met een receptie op de Britse ambassade worden beloond, waar de genodigden dan een mooi aandenken mee naar huis krijgen. Een vredige en bescheiden glimlach verschijnt op de mond van Getuige Y1. “Da’s toch schoon he, mijnheer? Alhoewel ik toch alleen maar mijn burgerplicht heb vervuld.” Toch blijft Getuige Y1 met beide voeten op de grond, want als daar ineens weer de telefoon gaat voor wat een nieuwe kredietaanvraag blijkt te zijn, wuift ze ons met een vriendelijke knipoog uit. Een medewerkster gebiedt ons voorzichtig het kantoor te verlaten zodat Getuige Y1 kan voortwerken. “Ja, het is toch wel een heel bijzondere madam hè”, weet de van bewondering vervulde medewerkster ons te vertellen. “Zo worden ze niet meer gemaakt”.

---EOF/3:56PM---